انوفلغتنامه دهخداانوف . [ اُ] (ع اِ) ج ِ انف . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بینی . (غیاث اللغات ). رجوع به انف شود.
انوفلغتنامه دهخداانوف . [ اَ ] (ع ص ، اِ) کسی که ارتکاب کارهای پست را ناپسند دارد و بکارهای زشت و ناشایست تن درندهد. (از اقرب الموارد). || زنی که ننگ دارد از چیز بی خیر. (ازاقرب
مالاریافرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبیماری واگیردار عفونی که از طریق پشۀ آنوفل به انسان منتقل میشود و با تبولرزهای شدید و متناوب همراه است.