لغتنامه دهخدا
ابوالفرج . [ اَ بُل ْ ف َ رَ ] (اِخ ) سگزی . شاعری از مردم سیستان . وی مداح ابوعلی سیمجور بود و آل سبکتگین را هجا میگفت . پس از غلبه ٔ محمود بر آل سیمجور سلطان به قتل او فرمان داد و بشفاعت عنصری شاعر که شاگرد ابوالفرج بود از مرگ رهائی یافت . گویند او عمری دراز یافته و به صدوب