لغتنامه دهخدا
اکتظاظ. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) رنجور گردیدن از امتلای طعام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پر شدن شکم . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). پر شدن شکم از طعام به حدی که شخص توانایی نفس کشیدن نداشته باشد. (از اقرب الموارد). || پر شدن وادی از سیل . (از اقرب