لغتنامه دهخدا
نمازخانه . [ ن َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) معبد. (یادداشت مؤلف ). || اطاقی مخصوص خواندن نماز در خانه ٔ مسلمانان . (یادداشت مؤلف ). جائی که در آن نماز خوانند. (فرهنگ فارسی معین ). || کلیسای ترسایان . معبد مسیحیان . (یادداشت مؤلف ). محلی در کلی