لغتنامه دهخدا
نعار. [ ن َع ْ عا ] (ع ص ) نافرمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). عاصی . (متن اللغة) (اقرب الموارد). || حیله گر فتنه دوست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). حیله گر سختکوش در فتنه انگیزی . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). عاصی سختکوش در فتنه انگیزی . (از المنجد): ر