مستفرعلغتنامه دهخدامستفرع . [ م ُ ت َ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفراع . آغازکننده سخن یا چیزی را. (از اقرب الموارد). رجوع به استفراع شود.
مستفرهلغتنامه دهخدامستفره . [ م ُ ت َ رِه ْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفراه . آنکه یابوی گرامی و اعلی بدست می آورد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به استفراه شود.