لغتنامه دهخدا
صیغل . [ صی ی َ ] (ع ص ، اِ) خرمائی که بعض آن به بعض چسبیده ، چون که بشکافند از آن خطوط نمودار شود و کم است که اینچنین درغیر برنی یافت شود. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).- طین صیغل ؛ گلی که بعض آن بر بعض نشسته باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).<