سافیةلغتنامه دهخداسافیة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث سافی . باد که گرد آورد.ج ، سوافی . (مهذب الاسماء). و ج ، سافیات : اصاروا الجوّ قبرک و استنابواعن الاکفان ثوب السافیات .؟ (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 192).<br