سابتاژلغتنامه دهخداسابتاژ. [ ب ُ ] (فرانسوی ، اِ) مأخوذ از فرانسه ، ضایع کردن افزار و مصالح کار و غیره بعمد و خرابکاری کارگران و ضایع کردن موادی که به آنها سپرده شده یا مصنوعاتی که میسازند.
سبتاءلغتنامه دهخداسبتاء. [ س َ ] (ع اِ) دشت . صحرا. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (ص ) گسترده گوش در درازی یا کوچکی . (اقرب الموارد).
سبتای بهادرلغتنامه دهخداسبتای بهادر. [ س ُ ب ُ ب َ دُ] (اِخ ) از اعیان امراء چنگیزخان که بایمه نوین بتعاقب سلطان محمد خوارزمشاه مأمور شدند. رجوع به تاریخ مغول ص 28، 36، 37، <span class="hl" dir="lt
سابوتاژفرهنگ فارسی معین(بُ) [ فر ] (اِ.) خرابکاری عمده در کارخانه ، معادن ، قطار آهن و غیره ؛ تخریب پل ها، جاده ها و غیره .