لغتنامه دهخدا
جرعاء. [ ج َ ] (ع ص ،اِ) ریگ هموار نیکونبات آسان گذار. یا زمین درشت که به ریگ ماند یا ریگ توده که هیچ نروید بر وی یا ریگ توده که یک جانب گیاه و یک جانب سنگ ریزه دارد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زمین سخت که به ریگ ماند.ریگ صاف هموار. || ریگ که گیاه نرویاند وآب نگاه ندار