خائیدهلغتنامه دهخداخائیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) جاویده و بدندان نرم شده . (آنندراج ) (انجمن آراء)(نظام ). آنچه بدندان خرد شده باشد. مُضاغَه ؛ آنچه خائیده خورده شود. خُضامه . (منتهی الارب ) : خائیده ٔ دهان جهانم چو نیشکرای کاش نیش
خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (اِخ ) نام مادر ابومحمدعلی بن المعتضد ملقب به المکتفی است بنا بر قولی : و امه جیجک و قیل خاضع. (عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 5 ص 406).
خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (ع ص ) فروتن .(آنندراج ). فروتنی و تواضع کننده . (غیاث اللغات ). منقاد. (مهذب الاسماء). خاشع. افتاده . ج ، خاضعون ، خاضعین : اعناقهم لها خاضعین . (قرآن 26 / <span class="
خاییدهلغتنامه دهخداخاییده . [ دَ/ دِ ] (ن مف ) بدندان نرم شده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 379) : خاییده ٔ دهان جهانم چو نیشکرای کاش نی
خودهلغتنامه دهخداخوده . [ دَ / دِ ] (اِ) خود. کلاه خود. مغفر : مبارز را سر و تن پیش خسروچو بگراید عنان خنگ یکران یکی خوی گردد اندر زیر خوده یکی خف گردد اندر زیر خفتان . عنصری .|| حقیقت . را
مضاغةلغتنامه دهخدامضاغة. [ م ُ غ َ ] (ع ص ، اِ) خائیده ، و قیل ما یبقی فی الفم مما یمضغ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هرچیز خائیده شده و آنچه در دهان پس از خائیدن باقی ماند. (ناظم الاطباء). و رجوع به مَضاغ شود.
لنباندهلغتنامه دهخدالنبانده . [ لُم ْ دَ / دِ ] (ن مف ) لنبانیده . با لقمه های بزرگ نیم خائیده فروبرده .
خضامةلغتنامه دهخداخضامة. [ خ ُ م َ ] (ع اِ) آنچه خائیده خورده شود. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
ناجویدهلغتنامه دهخداناجویده . [ ج َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) جویده نشده . مضغنشده . خائیده نشده . مقابل جویده . رجوع به جویده شود.
محنوکلغتنامه دهخدامحنوک . [ م َ] (ع ص ) صبی محنوک و صبی مُحَنَّک ، کودک که خرما خائیده بر کامش مالیده باشند. (آنندراج ) (منتهی الارب ).
شخائیدهلغتنامه دهخداشخائیده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف ) شخاییده . ریش کرده . (فرهنگ سروری ). رجوع به شخائیدن شود.