ثناخوانلغتنامه دهخداثناخوان . [ ث َ خوا / خا ] (نف مرکب ) مدّاح : گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست بنده ٔ شاه شمائیم و ثناخوان شما. حافظ.صدثنا خوان که یکتن است چو اوبزم او را د
ثناخواندنلغتنامه دهخداثناخواندن . [ ث َ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) مدح کردن : از آن پس ثنا خواند بر شهریارچنان چون بود درخور نامدار. فردوسی .همانکه آنش ثنا خواند اینش لعنت کردبسوی آن ح
ثناخوانیلغتنامه دهخداثناخوانی . [ ث َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) مدح : بقای مجلس او باد و سوزنی او رابده زبان شده چون سوسن از ثناخوانی .سوزنی .
ثناخواهلغتنامه دهخداثناخواه . [ ث َ خوا / خا ] (نف مرکب ) مدح جوی : دل اختر از جان هواخواه اوست زبان زمانه ثناخواه اوست .اسدی .
ثناخواندنلغتنامه دهخداثناخواندن . [ ث َ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) مدح کردن : از آن پس ثنا خواند بر شهریارچنان چون بود درخور نامدار. فردوسی .همانکه آنش ثنا خواند اینش لعنت کردبسوی آن ح
ثناخوانیلغتنامه دهخداثناخوانی . [ ث َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) مدح : بقای مجلس او باد و سوزنی او رابده زبان شده چون سوسن از ثناخوانی .سوزنی .