ثناخوانیلغتنامه دهخداثناخوانی . [ ث َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) مدح : بقای مجلس او باد و سوزنی او رابده زبان شده چون سوسن از ثناخوانی .سوزنی .
ثناخوانلغتنامه دهخداثناخوان . [ ث َ خوا / خا ] (نف مرکب ) مدّاح : گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست بنده ٔ شاه شمائیم و ثناخوان شما. حافظ.صدثنا خوان که یکتن است چو اوبزم او را د
ثناخواندنلغتنامه دهخداثناخواندن . [ ث َ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) مدح کردن : از آن پس ثنا خواند بر شهریارچنان چون بود درخور نامدار. فردوسی .همانکه آنش ثنا خواند اینش لعنت کردبسوی آن ح
کاچکلغتنامه دهخداکاچک . [ چ َ ] (اِ) تارک سر را گویند که فرق سر و میان سر باشد. (برهان ) : زخم خوردن بکاچک اندر رزم خوشتر از طعنه ٔ عدو صدبار. عزیز مشتملی (فرهنگ نظام ). || (اِ
ذوالفقار شیروانیلغتنامه دهخداذوالفقار شیروانی . [ذُل ْ ف َ رِ شیر ] (اِخ ) سیدی است فاضل و کامل و معاصر حکیم خاقانی شروانی و فلکی شروانی و جمال الدین اصفهانی . ظهورش در زمان دولت خوارزمشاهی
گشادنامهلغتنامه دهخداگشادنامه . [ گ ُ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) فرمان پادشاهان را گویند و آنرابعربی منشور خوانند. (برهان ) (جهانگیری ) (فرهنگ رشیدی ). فرمان و حکم و منشور پادشاهان در ر
نثار کردنلغتنامه دهخدانثار کردن . [ ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افشاندن . پراکنده کردن . (ناظم الاطباء). شاباش کردن . پراکندن . بیفشاندن : بزرگان زابل ورا گشته یاربه شاهیش کردند گوهر نثا