اصبیةلغتنامه دهخدااصبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ صَبی ّ. (قطرالمحیط) (منتهی الارب ). کودکان . رجوع به صبی ّ شود.
حسبةلغتنامه دهخداحسبة. [ ح ِ ب َ ت َن ْ ل ِل ْ لاه ] (ع ق مرکب ) برای رضای خدا. کنایت از مجانی و بلاعوض است : بقات باد که عدل تو حسبة ﷲبقمع جور ببرد اقتدار آتش و آب . مسعودسعد.حسبة ﷲ نظر کن یک زمان در کار من تا رهم از منت احسان
حسبیةلغتنامه دهخداحسبیة. [ ح ِ بی ی َ ] (اِخ ) نام فرقه ای از فِرَق میان عیسی و محمد(ص ). (ابن الندیم ).
حسبیةلغتنامه دهخداحسبیة. [ ح ِ بی ی َ ] (ع ، ص نسبی ) تأنیث حسبی . امور حسبیة. منسوب به حسبه . رجوع به حسبه شود.
اصیبیةلغتنامه دهخدااصیبیة. [ اُ ص َ ی َ ] (ع اِ مصغر) اطفال کوچک . (ناظم الاطباء). ودر اقرب الموارد آمده است : در شعر اُصَیبیة آمده است که تصغیر اَصبیة است . رجوع به صبیة و اصبیة شود.
ناصبیةلغتنامه دهخداناصبیة. [ ص ِ بی ی َ ](اِخ ) ج ِ ناصبی . گروهی که متدین اند به بغض علی بن ابی طالب . (ناظم الاطباء). رجوع به ناصبی و نواصب شود.