پرستندهلغتنامه دهخداپرستنده .[ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف ) پرستار. بنده . عبد. برده . چاکر. خادم . غلام . نوکر. خدمتکار. قَین . وصیف : عبدالرحمن [ بن مسلم ] گفت برادرم قتیبة از این نیندیشد اگر من پرستنده ای از آن خویش بفرستم ایشان بجهان ان
پرستندهفرهنگ فارسی عمید۱. پرستشکننده؛ عبادتکننده؛ بندگیکننده.۲. [قدیمی] بنده؛ غلام.۳. [قدیمی] خدمتکار.۴. [قدیمی] دوستدارنده.
پرستندهفرهنگ فارسی معین(پَ رَ تَ دِ) (ص فا.) 1 - نوکر، خدمتکار. 2 - زن خدمتکار. 3 - عبادت کننده . 4 - ستاینده .
یزدان پرستندهلغتنامه دهخدایزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) : منم گفت یزدان پرستنده شاه مرا ایزد پاک داد این کلاه . فردوسی .و رج
پرستنده مردلغتنامه دهخداپرستنده مرد. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ م َ ] (اِ مرکب ) عابد. زاهد. متعبد : پرستنده مرد اندرآمد ز کوه شدند اندر آن آگهی همگروه . فردوسی .ز لهراسپ شاه آن پرستنده مردکه ترکان بکشتندش
بالین پرستندهلغتنامه دهخدابالین پرستنده . [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خدمتکار. (آنندراج ). بالین پرست . (فرهنگ نظام ) : چو بالین پرستنده شد نرم گوی ازو بیشتر مهربانی مجوی . نظامی .و رجوع به بالین پرست
بت پرستندهلغتنامه دهخدابت پرستنده .[ ب ُ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ بت . بت پرست . که بت پرستد. شمن . صنم پرست . وثنی : وگرنه یکی بت پرستنده مردنه با گنج و لشکر نه با دار وبرد. فردوسی .شد
یزدان پرستندهلغتنامه دهخدایزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) : منم گفت یزدان پرستنده شاه مرا ایزد پاک داد این کلاه . فردوسی .و رج
پرستنده مردلغتنامه دهخداپرستنده مرد. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ م َ ] (اِ مرکب ) عابد. زاهد. متعبد : پرستنده مرد اندرآمد ز کوه شدند اندر آن آگهی همگروه . فردوسی .ز لهراسپ شاه آن پرستنده مردکه ترکان بکشتندش
بالین پرستندهلغتنامه دهخدابالین پرستنده . [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خدمتکار. (آنندراج ). بالین پرست . (فرهنگ نظام ) : چو بالین پرستنده شد نرم گوی ازو بیشتر مهربانی مجوی . نظامی .و رجوع به بالین پرست
بت پرستندهلغتنامه دهخدابت پرستنده .[ ب ُ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ بت . بت پرست . که بت پرستد. شمن . صنم پرست . وثنی : وگرنه یکی بت پرستنده مردنه با گنج و لشکر نه با دار وبرد. فردوسی .شد
پرستنده مردلغتنامه دهخداپرستنده مرد. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ م َ ] (اِ مرکب ) عابد. زاهد. متعبد : پرستنده مرد اندرآمد ز کوه شدند اندر آن آگهی همگروه . فردوسی .ز لهراسپ شاه آن پرستنده مردکه ترکان بکشتندش
یزدان پرستندهلغتنامه دهخدایزدان پرستنده .[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) یزدان پرست . خداپرست . پرستش کننده ٔ خدا. (یادداشت مؤلف ) : منم گفت یزدان پرستنده شاه مرا ایزد پاک داد این کلاه . فردوسی .و رج
بالین پرستندهلغتنامه دهخدابالین پرستنده . [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) خدمتکار. (آنندراج ). بالین پرست . (فرهنگ نظام ) : چو بالین پرستنده شد نرم گوی ازو بیشتر مهربانی مجوی . نظامی .و رجوع به بالین پرست
بت پرستندهلغتنامه دهخدابت پرستنده .[ ب ُ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ بت . بت پرست . که بت پرستد. شمن . صنم پرست . وثنی : وگرنه یکی بت پرستنده مردنه با گنج و لشکر نه با دار وبرد. فردوسی .شد