مبسملغتنامه دهخدامبسم . [ م َ س َ ] (ع مص ) تبسم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تبسم و آن مصدر میمی است . (از محیطالمحیط) (از ذیل اقرب الموارد).
مبسملغتنامه دهخدامبسم . [ م َ س ِ ] (ع اِ) دندان پیشین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد).
مباسملغتنامه دهخدامباسم . [ م َ س ِ ] (ع اِ) ج ِ مبسم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به مبسم شود.
مبساملغتنامه دهخدامبسام . [ م ِ ] (ع ص ) مرد بسیارتبسم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آن که دندان بسیار سپید کند. (مهذب الاسماء).
مباسملغتنامه دهخدامباسم . [ م َ س ِ ] (ع اِ) ج ِ مبسم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به مبسم شود.
بشارهلغتنامه دهخدابشاره . [ ب َش ْ شا رَ ] (ع ص ) مژده دهند : و رخساره ٔ ساره و شاره ٔ بشاره ٔ آن مخبات نیک مبسم ... (دره ٔ نادره چ شهیدی ص 53).
