گهرزایلغتنامه دهخداگهرزای . [ گ ُ هََ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرزای . آنکه گوهر زاید. گهرزاینده : ور گهر تاج نابسوده شد از بحربحر گهرزای تاجدار بماناد. خاقانی .رجوع به گوهرزای شود.
هرجاییلغتنامه دهخداهرجایی . [ هََ ] (ص نسبی ) چیزی که بر یک جا قرار نگیرد. (آنندراج ). || هر چه بر یک حال نماند: دل هرجایی . طبع هرجایی . (یادداشت به خط مؤلف ). هر کس یا هر چیزی که تلون حال دارد و هر دم به سویی روی آورد : بیا تا رند هرجایی بباشیم سر غوغای رسوایی
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اَ ] (اِخ ) نام جائی به اصفهان . (تاج العروس ). و نسبت بدان ارجائی است . || نام دهی به سرخس . (منتهی الارب ). || نام موضعیست به وَجرَة. (منتهی الارب ).
ارجاسفلغتنامه دهخداارجاسف . [ اَ ](اِخ ) ابن فخرالدوله گرشاسف ملقب به مبارزالدین از اسپهبدان مازندران . وی بهنگام جلوس حسام الدوله اردشیر (سال 568 هَ . ق .) بحکومت آمل و گوشواره منصوب گردید. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 148
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اَ ] (اِخ ) نام جائی به اصفهان . (تاج العروس ). و نسبت بدان ارجائی است . || نام دهی به سرخس . (منتهی الارب ). || نام موضعیست به وَجرَة. (منتهی الارب ).
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ رجاء، بمعنی کناره و طرف . (غیاث اللغات ).نواحی . اطراف . انحاء. گوشه ها: مملکتی فسیح الارجاء.- ارجاء بئر ؛ نواحی چاه از درون ، از بالا تا زیر.- ارجاء سماء ؛ دو طرف آن . کناره های آسمان .
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اِ ] (اِخ ) (مذهب ...) مذهب خوارج مرجئه . رجوع به مرجئه و ضحی الاسلام ج 3 ص 164 و 318 و 321 و 322
ارجاسفلغتنامه دهخداارجاسف . [ اَ ](اِخ ) ابن فخرالدوله گرشاسف ملقب به مبارزالدین از اسپهبدان مازندران . وی بهنگام جلوس حسام الدوله اردشیر (سال 568 هَ . ق .) بحکومت آمل و گوشواره منصوب گردید. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 148
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اَ ] (اِخ ) نام جائی به اصفهان . (تاج العروس ). و نسبت بدان ارجائی است . || نام دهی به سرخس . (منتهی الارب ). || نام موضعیست به وَجرَة. (منتهی الارب ).
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اَ ](ع اِ) ج ِ رجاء، بمعنی کناره و طرف . (غیاث اللغات ).نواحی . اطراف . انحاء. گوشه ها: مملکتی فسیح الارجاء.- ارجاء بئر ؛ نواحی چاه از درون ، از بالا تا زیر.- ارجاء سماء ؛ دو طرف آن . کناره های آسمان .
ارجاءلغتنامه دهخداارجاء. [ اِ ] (اِخ ) (مذهب ...) مذهب خوارج مرجئه . رجوع به مرجئه و ضحی الاسلام ج 3 ص 164 و 318 و 321 و 322
دارجالغتنامه دهخدادارجا. (اِخ ) نام یکی از ایلات مازندران که در دهات نور از توابع آمل زیست کنند. (مازندران و استرآباد رابینو ترجمه ٔ وحید مازندرانی ص 149).
بارجالغتنامه دهخدابارجا. (اِ مرکب ) بارجای . بمعنی بارگاه است که محل بار ملوک و سلاطین باشد. (برهان ) (هفت قلزم ). یعنی محل بار ملوک که بارگاه نیز گویند. مثالش امیرخسرو فرماید : دل پاکش که هست از کینه معصوم بهیجا آهن و در بارجا موم . (از سر
بارجاcargo spaceواژههای مصوب فرهنگستانهر فضایی از کشتی که بار، اعم از خشک یا مایع، در آن انبار میشود
کارجاactivity areaواژههای مصوب فرهنگستانمکانی که فعالیتهایی ازقبیل ابزارسازی یا سلاخی یا تهیۀ غذا در آن انجام میگرفته است