زراقلغتنامه دهخدازراق . [ زَرْ را ] (ع ص ) خداع . فریبنده . (از تاج العروس ) (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). خداع . (ذیل اقرب الموارد). یقال : فلان زراق ؛ ای خداع . (اللسان از ذیل اق
زراق خانهلغتنامه دهخدازراق خانه . [ زَرْرا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) بمعنی خانه ای که باشندگان آن اهل نفاق و ریا باشند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
زراقةلغتنامه دهخدازراقة. [ زَرْ را ق َ ] (ع اِ) آب دزدک و آلتی که بدان مایعی راکه در جوف وی داخل کرده اند به قوت دفع می کند. (ناظم الاطباء). آب انداز. (مهذب الاسماء). منضحة. نضاح
زراقانهلغتنامه دهخدازراقانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (ق مرکب )مأخوذ از تازی . بطور ریا و نفاق . (ناظم الاطباء).
زراقطیلغتنامه دهخدازراقطی . [ زَ ق ِ ] (ع ص ) مکار و غدار و شارلاتان و زاهدنما و شیاد. (از دزی ج 1 ص 584).
زراقیلغتنامه دهخدازراقی . [ زَرْ را ] (حامص ) حیله گری . شیادی . خدعه گری : با معجز انبیا چه باشدزراقی و بازی دوالک . ابوالفرج رونی .نگویم نسبتی دارم به نزدیکان درگاهت که خود را
