کرنشلغتنامه دهخداکرنش . [ ک ُ ن ِ ] (اِ) کورنش (در ترکی ). گورنیش (در ترکی جغتایی ). سر فرودآوردن . تعظیم . (فرهنگ فارسی معین ). سرفرودآوردن علامت خضوع را. بعلامت تکریم دوتا شدن . تعظیم کردن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کرنش کردن شود.
قرنیزفرهنگ فارسی عمیدپیشآمدگی باریک بالای در و پنجره شبیه حاشیه یا سایبان که از آجر یا سیمان میسازند.
قرنیزفرهنگ فارسی معین(قَ) (اِ.) 1 - سایه بانی که از آجر و سیمان بالای پنجره ها و درهای ساختمان می سازند. 2 - نوار باریکی از سنگ ، موزاییک و مانند آن در پایین دیوار که برای پیشگیری از کثیف شدن آن نصب می کنند.
خزش اولیهprimary creepواژههای مصوب فرهنگستانمرحلۀ آغازین کُرنش کِشسان که با حرکت روبهپایین منحنی واتنش زمان طولانی را شکل میدهد
مغناکشسانیmagnetoelasticityواژههای مصوب فرهنگستان[ژئوفیزیک] وابستگی مغناطش مادۀ فِرّومغناطیسی به کُرنش کشسان ایجادشده در ماده [فیزیک] پدیدۀ تغییر مغناطش مادۀ فرّومغناطیسی براثر کُرنش در تغییر شکل کشسان
بیضیوار کُرنشstrain ellipsoidواژههای مصوب فرهنگستانمکان هندسی نقاطی از جسم جامد کشسان تغییرشکلیافته که این نقاط پیش از تغییر شکل بر روی کرۀ یکه قرار داشتهاند
تانسور کُرنشstrain tensorواژههای مصوب فرهنگستانتانسور مرتبۀ دوم متقارنی که مؤلفههای آن کُرنشهای نهگانۀ هر سامانهای را به دست میدهد