لغتنامه دهخدا
کرکسکوه . [ ک َ ک َس ْ ] (اِخ ) در معجم البلدان گفته کوهی است در میانه ٔ ری و قم و کاشان دوره ٔ آن دو فرسخ . در آن کوه چشمه ٔ آب بهم می رسد. (انجمن آرای ناصری ). کوهکی است خرد در مغرب بیابان کرکسکوه و این بیابان را بدان کوه بازخوانند. (حدود العالم ). کرکس [ کوه ] رشته کوهی اس