کرمه کوریلغتنامه دهخداکرمه کوری . [ ک َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) صفتی برای چشمهای ضعیف و درهم کشیده و آبریز. کورمَکوری .
چقرمهلغتنامه دهخداچقرمه . [چ ِ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ) غذائی از گوشت و تخم مرغ و پیاز. || هر چیز سخت چون چرم و مانند آن .
کرمهلغتنامه دهخداکرمه . [ ک ِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشهد اردهال بخش قمصر شهرستان کاشان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
کرمةلغتنامه دهخداکرمة. [ ک َ رَ م َ ] (ع اِمص ) کرم . (ناظم الاطباء). کَرَم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).کرامة. (اقرب الموارد). رجوع به کرم و کرامة شود.
کرمةلغتنامه دهخداکرمة. [ ک َ م َ ] (اِخ ) دهی است به طبس . (منتهی الارب ). قریه ٔ بزرگی است جامع و منبر دارد و اهالی بسیار و آب روان و خرمابن دارد و از نواحی طبس می باشد. (از معجم البلدان ).
کرمهلغتنامه دهخداکرمه . [ ک ِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشهد اردهال بخش قمصر شهرستان کاشان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
زغارکرمهلغتنامه دهخدازغارکرمه . [ زَ ک ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) زغارکرم . کرم خاکی . خراطین . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زغار کرم شود.
مارکرمهلغتنامه دهخدامارکرمه . [ ک ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) مرحوم دهخدا این کلمه را معادل «اروه » فرانسوی گرفته و آن خزنده ای است حشره خوار و بی دست و پا و همانند مارمولک ، سریعالحرکت است ، اندامش بمانند کرم و مار می باشد. و رجوع به لاروس شود.
گوزکرمهلغتنامه دهخداگوزکرمه . [ گ َ / گُو ک ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) آفتی است که میوه ٔ جوان گردکان را خورد. (یادداشت مؤلف ).
ابوعکرمهلغتنامه دهخداابوعکرمه . [ اَ ع ِ رِ م َ ] (اِخ ) از قاسم ابی عبدالرحمن روایت کند. (الکنی للبخاری ).