گلستانفرهنگ فارسی عمیدجایی که درخت و بوتۀ گل بسیار باشد؛ گلزار؛ گلشن. Δ در شعر گاهی بهجهت ضرورت گُلسِتان میگویند: ◻︎ گل دگر ره به گلسِتان آمد / وارۀ باغ و بوستان آمد (رودکی۱: ۱۹).
گلستانلغتنامه دهخداگلستان . [ گ ُ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تحت جلگه بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور واقع در 11هزارگزی شمال خاوری فدیشه . هوای آن معتدل و دارای 349 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول آن بنشن است . شغل اهالی زر
گلستانلغتنامه دهخداگلستان . [ گ ُ ل َ / گ ُ س ِ / گ ُ ل ِ ] (اِ مرکب ) (از: گل + ستان ، پسوند مکان ). گلستو. آنجا که گل بسیار باشد.(حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). محل روییدن گل . جایی که گل روید. محل دمیدن گل و سبزه . گلزار <span
گلستانلغتنامه دهخداگلستان . [ گ ُ ل ِ ] (اِخ ) (کوه ...) حمداﷲ مستوفی نویسد: کوهی است به طوس ... رجوع به نزهة القلوب چ لیدن ص 199.