پرواسلغتنامه دهخداپرواس . [ پ َرْ ] (اِ) پرداختن بود و هر که هرچه بساود گوید که بپرواسیدم . (فرهنگ اسدی ). لمس باشد یعنی بسودن : دست بساویدن یعنی بسودن دست تا بدانند که نرمست یا درشت . (اوبهی ). بساوش . ببساوش . مجش . رجوع به برمجیدن شود. پرماس . برماس . || ترس و بیم . (برهان ). || فراغ . خلاص
پرواسفرهنگ فارسی عمید= پرواسیدن: ◻︎ به عدل او بُوَد از جور بدکنش رستن / به خیر او بُوَد از شر این جهان پرواس (ناصرخسرو: مجمعالفرس: ۲۳۲).
روائسلغتنامه دهخداروائس . [ رَ ءِ ] (ع ص ، اِ) اعلای رودبارها و واحد آن رَئیسة است . (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). الروائس من الاودیة؛ اعالیها. (معجم متن اللغة). جاهای بلند از وادیها. || ابری که پیش پیش رود و واحد آن رَئیسة است . (از اقرب الموارد). الروائس من السحب ؛ المتقدمة. (معجم متن
روازلغتنامه دهخدارواز. [ رَ ] (اِ) بمعنی روار است که خدمتکار زندانیان باشد. (برهان قاطع) (از آنندراج ). مصحف زَوار است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رجوع به زَوار شود.
رواشلغتنامه دهخدارواش . [ رَ ] (اِ) رواج . (فرهنگ شعوری ) (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ) : چو ارباب صنعت که ماهر شوندهمی بایدش کار خود را رواش .؟ (از شعوری ).
روایشلغتنامه دهخداروایش . [ رَ ی ِ ] (اِمص ) رواج فروش اسباب و متاعهای باقیمت که بسهولت فروخته شوند. (ناظم الاطباء). روایی و سهولت در فروش امتعه و اثاث پرقیمت . (از اشتینگاس ).
پرواسندهلغتنامه دهخداپرواسنده . [ پ َرْ س َ دَ / دِ ] (نف ) لمس کننده . دست مالنده برای تمییز درشتی و نرمی .
پرواسیدنلغتنامه دهخداپرواسیدن . [ پ َرْ دَ ] (مص ) برماسیدن . پرماسیدن . لمس کردن . بسودن . بپسودن . هرچه بسازند (بساوند؟): گوید بپرواسیدم . دست سودن . دست کشیدن . دست مالیدن . پساویدن . بپساویدن . مجیدن . بمجیدن . برمجیدن . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). مجش : تا کجا گوهر است
پرماسشلغتنامه دهخداپرماسش . [ پ َ س ِ ] (اِمص ) لمس . لامسه . ببساوش . بساوش . پرواس . جَس . و رجوع به پرماسیدن شود.
بساوشلغتنامه دهخدابساوش . [ ب ِ / ب َ وِ ] (اِمص ) لمس . پرواس . پرماس . ببساوش . مجش . || (اِ) لامسه . قوه ٔ لامسه . حس لامسه . و رجوع به پسودن و بسودن شود.
ببساوشلغتنامه دهخداببساوش . [ ب ِ وِ ] (اِمص ) لمس . لامسه . ببسائی . بساوش . پرواس . پرماس . مجش : اما تن به ببساوش اندام نرم از درشت و گرم از سرد بازداند. (کشف المحجوب ).
برماسلغتنامه دهخدابرماس . [ ب َ ] (اِمص ) لمس و دست کشی . (از برهان ). لمس و سودن دست بر چیزی برای شناختن و ادراک درشتی و نرمی و سردی و گرمی آن و مالیدن چیزی بر چیزی . (از آنندراج ). برمچ . پرماس . پرواس . بشار. || (اِ) لامسه . (از برهان ) (از آنندراج ). قوه ٔ لامسه . (ناظم الاطباء).
لامسهلغتنامه دهخدالامسه . [م ِ س َ ] (ع ص ، اِ) (حس ...) یکی از حواس پنجگانه . قوه و حاسه ٔ مُنبئه در پوست حیوان و آن تمیز کند میان سرد و گرم و خشک و تر و سخت و نرم و زبر و لغزان . حسی در همه ٔ اعضای حیوان و انسان که نرمی و درشتی و گرمی و سردی و تری و خشکی وگرانی و سبکی و امثال آن را بدان ادرا
پرواسندهلغتنامه دهخداپرواسنده . [ پ َرْ س َ دَ / دِ ] (نف ) لمس کننده . دست مالنده برای تمییز درشتی و نرمی .
پرواسیدنلغتنامه دهخداپرواسیدن . [ پ َرْ دَ ] (مص ) برماسیدن . پرماسیدن . لمس کردن . بسودن . بپسودن . هرچه بسازند (بساوند؟): گوید بپرواسیدم . دست سودن . دست کشیدن . دست مالیدن . پساویدن . بپساویدن . مجیدن . بمجیدن . برمجیدن . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). مجش : تا کجا گوهر است