لغتنامه دهخدا
پای دشت . [ دَ ] (اِخ ) موضعی به طبرستان . حسن بن زید ملقب به داعی کبیر در آغاز کار استیلای خودبر طبرستان و پس از روزی چند که اکثر حکام و اشراف طبرستان در ظل رایت وی گرد آمدند بمقابله ٔ محمدبن اوس حاکم طبرستان از دست طاهریان رفت و در مقدمه ٔ سپاه محمدبن رستم ونداامید را که بر