لغتنامه دهخدا
خانوردان . [ ن ُ وَ ] (اِخ ) نام ناحیتی بوده است بشرقی بغداد و منسوب به وردان بن سنان یکی از سرداران ابومنصور. این سردار ریش انبوه داشته و می گویند ابن عیاش که مردی کوسه و تنگ مو بوده در حوائج خود بمنصور نامه نوشت و در آخر آن نگاشت : خوب است امیرالمؤمنین ریش وردان را بمن بخش