نرمه پائینلغتنامه دهخدانرمه پائین . [ن َ م ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش سمیرم بالا از شهرستان شهرضا. در 35هزارگزی شمال غربی سمیرم واقع است و 100 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
نرمهلغتنامه دهخدانرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (ص ) نرم . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). ملایم . (آنندراج ). نرم و نازک . (ناظم الاطباء). نرمق . (منتهی الارب ). || مقابل زبره .- نرمه ٔ آرد ؛ آردبسیار نرم بیخته . آردی که از نرمی چون غبار است
نرمهفرهنگ فارسی عمید۱. هر چیز نرم و ملایم.۲. (زیستشناسی) پرۀ گوش که گوشواره به آن آویخته میشود.۳. قسمت نرم بعضی اعضای بدن.
جارونرمهلغتنامه دهخداجارونرمه . [ ن َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) قسمی جارو از گیاهی نرم برای گرفتن گرد از کالای خانه .