لغتنامه دهخدا
نیطل . [ ن َ طَ ] (ع اِ) کوزه ای که شراب پیمایند به وی . (منتهی الارب ). پیمانه ٔ خمر. (مهذب الاسماء). مکیال خمر. (اقرب الموارد). پیمانه ٔ شراب و شیر. پیاله ٔ نمونه نزد باده فروشان . نیطِل . نئطل . (از متن اللغة). پیمانه ٔ شراب . نیطَل . (ناظم الاطباء). || دول . (مهذب الاسماء