لغتنامه دهخدا
ناهج . [هَِ ] (ع ص ) راه رونده . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از صراح ). سالک . (از المنجد). رهرو. || راه فراخ پیداکننده . (فرهنگ نظام ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (از صراح ). یابنده ٔ راه . || راه نماینده . (ناظم الاطباء). || ثوب ناهج ؛ جامه ٔ پوسیده ٔ شکاف برنداش