لغتنامه دهخدا
مسترئبة. [ م ُ ت َ ءِ ب َ ] (ع ص ) زنی که او را حیض نیفتد و در سن حایضان باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). زنی که سن او اقتضای حیض را داشته ومعهذا حایض نمی شود. عده ٔ زن مسترئبه که زوج با او نزدیکی کرده است در صورتی که نکاح دائم بوده و قطع علاقه ٔ زوجیت بسبب طلاق یا فسخ باشد