مروسندهلغتنامه دهخدامروسنده .[ م َ س َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از مروسیدن . آموخته شده و عادت کرده . عادت کننده به چیزی : ذومعمع؛ صابر و شکیبا بر کارها و مروسنده ٔ بر آن . رجل مرس ؛ مردسخت مروسنده . (منتهی الارب ). رجوع به مروسیدن شود.
مروسندگیلغتنامه دهخدامروسندگی . [ م َ س َدَ / دِ ] (حامص ) صفت مروسنده . (یادداشت مرحوم دهخدا). مروسنده بودن . رجوع به مروسنده و مروسیدن شود.
مروسندگیلغتنامه دهخدامروسندگی . [ م َ س َدَ / دِ ] (حامص ) صفت مروسنده . (یادداشت مرحوم دهخدا). مروسنده بودن . رجوع به مروسنده و مروسیدن شود.
مروسالغتنامه دهخدامروسا. [ م َ ] (نف ) مروسنده . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به مروسنده و مروسیدن شود.
مرسلغتنامه دهخدامرس . [ م َ ] (ع ص ) سخت مروسنده . گویند رجل مرس ؛ یعنی مرد سخت مروسنده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به مَرِس شود.
مغثلغتنامه دهخدامغث . [ م َ غ ِ ] (ع ص ) سخت مروسنده و توانا و سخت بر زمین زننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).