لغتنامه دهخدا
مخرفة. [ م َ رَ ف َ ] (ع اِ) بستان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط). || رسته ٔ میان دو قطار خرمابن که خرماچین از هر یک از آنهاکه خواهد چیدن تواند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)(آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، مَخارِف . (اقرب الموارد). || راه فراخ .