علمدانلغتنامه دهخداعلمدان . [ ع ِ ] (نف مرکب ) دانا. خردمند. عاقل . (ناظم الاطباء). داننده ٔ علم . دانای به دانش : علم خوان همچو علم دان نبودزآنکه جان آفرین چو جان نبود. سنائی .علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود.<br
شارع المیدانلغتنامه دهخداشارع المیدان . [ رِ عُل ْ م َ ] (اِخ ) نام محله ای به بغداد در جانب شرقی بیرون رصافة و آن از شماسیه تا سوق الثلاثاء امتدادداشت و قصر ام حبیب دختر رشید در آن واقع بود. (معجم البلدان ). و رجوع به الوزراء و الکتاب ص 248 شود.
باب المیدانلغتنامه دهخداباب المیدان . [ بُل ْ م َ ] (اِخ ) دروازه و محلی به موصل ، مدفن مهذب الدین بن هبل طبیب . (عیون الانباء ج 1 ص 305).
ابراهیم بن عیسی المدائنیلغتنامه دهخداابراهیم بن عیسی المدائنی . [ اِ م ِ ن ِ سَل ْ م َ ءِ ] (اِخ ) کاتب . به عربی شعر می گفته و دیوان او پنجاه ورقه است . (ابن الندیم ).
شاذة المؤذنلغتنامه دهخداشاذة المؤذن . [ ذَ تُل ْ م ُ ءَذْ ذِ ] (اِخ ) نام اذان گوی جامع مدینه . او را حدیثی است در صفت و ستایش اذان گوی . (ذکر اخبار اصبهان ج 1 ص 345).
خارجة المدنیلغتنامه دهخداخارجة المدنی . [ رِ ج َ تُل ْ م َ دَ نی ی ] (اِخ ) ابن زیدبن ثابت الانصاری . یکی از فقهاء سبعه ٔ مدینه است . (روضات الجنات ص 269). رجوع به خارجةبن زیدبن ثابت الانصاری شود.
دانلغتنامه دهخدادان . (نف مرخم ) مخفف داننده است ، صفت فاعلی از دانستن . ترکیبات ذیل که بترتیب الفباء مرتب داشته شده شاهد این معنی کلمه ٔ دان است در ترکیب با کلمات دیگر:- آداب دان ؛ داننده ٔ آداب . آشنا به آداب . رسم دان .- ادادان ؛ د