حلاجلغتنامه دهخداحلاج . [ح َل ْ لا ] (ع ص ) کسی که پنبه را از پنبه دانه جدا کند. (غیاث ) (آنندراج ). پنبه زن . (مهذب الاسماء). نداف .
حلاجلغتنامه دهخداحلاج . [ ح َل ْ لا ] (اِخ ) حسین بن منصور بیضاوی ، مکنی به ابوالغیث با ابومغیث یا ابومعتب یا ابوعبداﷲ. از بزرگان عرفا و صوفیه است که با جنید بغدادی و بعض اکابر صوفیه مصاحبت داشته است . اقوال اهل علم درباره ٔ وی مختلف است . گروهی وی را از اولیاء پندارند و پاره ای خارق عادات و
هیلاجلغتنامه دهخداهیلاج . [ هََ / هَِ / هی ] (اِ) این لغت یونانی است و بعضی گویند هندی است ومعنی آن چشمه ٔ زندگانی باشد و آن را منجمان فارس «کدبانو» گویند و آن دلیل جسم مولود است چنانکه کدخدا دلیل روح باشد و کیفیت و کمیت عمر م
علاجدیکشنری عربی به فارسیعلا ج , شفا , دارو , شفا دادن , بهبودي دادن , گزير , درمان , ميزان , چاره , اصلا ح کردن , جبران کردن , درمان کردن , معالجه , مداوا , تداوي
بی علاجلغتنامه دهخدابی علاج . [ ع ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + علاج ) بی درمان .که چاره ندارد. که درمانش نشود. رجوع به علاج شود.
علاجدیکشنری عربی به فارسیعلا ج , شفا , دارو , شفا دادن , بهبودي دادن , گزير , درمان , ميزان , چاره , اصلا ح کردن , جبران کردن , درمان کردن , معالجه , مداوا , تداوي
علاجفرهنگ فارسی عمید۱. درمان کردن.۲. دوا؛ درمان؛ چاره.۳. [مجاز] چارهگری؛ اندیشیدن چاره برای رفع یک مشکل.⟨ علاج شدن: (مصدر لازم) درمان شدن.⟨ علاج کردن: (مصدر متعدی)۱. درمان کردن.۲. چاره کردن: ◻︎ به دور لاله دماغ مرا علاج کنید / گر از میانهٴ بزم طرب کناره کنم (حافظ: ۷۰۰).
علاجلغتنامه دهخداعلاج . [ ع ِ ] (ع مص ، اِمص ) درمان . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : در کتب طب آورده اند که فاضلترین ِ اطباء آن است که بر علاج ازجهت ثواب آخرت مواظبت نماید. (کلیله ص 851). به رغبتی صادق ... روی بعلاج بیماران آوردم . (
علاجفرهنگ فارسی معین(عِ یا عَ) [ ع . ] 1 - (مص م .) درمان کردن . 2 - (اِمص .) درمان ، معالجه . 3 - (اِ.) چاره .
حق العلاجلغتنامه دهخداحق العلاج . [ ح َق ْ قُل ْ ع ِ ] (ع اِ مرکب )حق الطبابة. حق القدم طبیب . رجوع به حق الطبابة شود.
لاعلاجلغتنامه دهخدالاعلاج . [ ع ِ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + علاج ) بی درمان . || ناچار. ناچاره . لابد. ناگزیر. بی چاره . بدون چاره . بضرورت . بالضّرورة. چاره ناپذیر.
استعلاجلغتنامه دهخدااستعلاج . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) طلب علاج کردن . (غیاث ).- استعلاج بیمار ؛ معالجه طلبیدن . درمان خواستن او.|| زفت شدن پوست . (زوزنی ). زفت پوست شدن . (تاج المصادر بیهقی ). درشت گردیدن پوست . (منتهی الارب ). سخت شدن پوست . ستبر و سخت شدن پوست .
اعلاجلغتنامه دهخدااعلاج . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِلج ، بمعنی خر و خر وحشی فربه توانا و جز آن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || ج ِ عِلج ، بمعانی گِرده و گِرده ٔ درشت کنار. گبر عجمی درشت اندام بی دین و جز آن . (از اقرب الموارد). و رجوع به علج شود.
بی علاجلغتنامه دهخدابی علاج . [ ع ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + علاج ) بی درمان .که چاره ندارد. که درمانش نشود. رجوع به علاج شود.