لغتنامه دهخدا
زیمبابوه . [ باب ْ وِ ] (اِخ ) شهری ویران بر جنوب شرقی رودزیای جنوبی است که در حدود سال 1871 م . بوسیله ٔ پویندگان سفیدپوست کشف شد. بعضی آن را با «اوفیر» تورات یکی دانسته اند ولی امروزه محققین معتقدند که ساختمانهای آن که حاکی از مهارت در مهند