زغالدانگویش اصفهانی تکیه ای: --------- طاری: --------- طامه ای: --------- طرقی: --------- کشه ای: --------- نطنزی: ---------
زغالدانلغتنامه دهخدازغالدان . [ زُ ] (اِ مرکب ) جایی که زغال در آن نگاهدارند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || ظرفی که در آن زغال سنگ بخاری نهند. (یادداشت ایضاً).
زغالدانگویش کرمانشاهکلهری: zexâl̆dân گورانی: zexâl̆dân سنجابی: zexâl̆dân کولیایی: zexâl̆dân زنگنهای: zexâl̆dân جلالوندی: zexâl̆dân زولهای: zexâl̆dân کاکاوندی: zexâl̆dân هوزمانوندی: zexâl̆dân