ذوالبرکةلغتنامه دهخداذوالبرکة. [ ذُل ْ ب َ رَ ک َ ] (ع ص مرکب ) صاحب برکت ، خداوند برکت . ذوالنزل ، دارای سفره ٔ طعام . || خداوند خوان گسترده .
ذوالبرقةلغتنامه دهخداذوالبرقة. [ ذُل ْ ب َق َ ] (اِخ ) لقب امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام به روز حنین ، عباس (رض ) او را بدین لقب خواند.
ذوالنزللغتنامه دهخداذوالنزل . [ ذُن ْ ن ُ زُ ] (ع ص مرکب ) ذوالبرکة. || دارای سفره ٔ مهمانی . خداوند خوان گسترده .