لغتنامه دهخدا
مذحج . [ م َ ح ِ ] (اِخ ) نام قبیله ای است از یمن . (الانساب سمعانی ). مالک وطی ، بدان جهت که مادر آنان پس از مرگ شوی همت بر پروردن دو فرزند خود گماشت و بزنی کسی در نیامد. (لسان العرب ). مذجح و اسم او مالک است . ابن أدربن زید از قبیله ٔ کهلان ، جد جاهلی یمانی کهنی است از قحط