لغتنامه دهخدا
خیصاء. [ خ َ ] (ع ص ) مؤنث اخیص . || زن کلان و ضعیف . || بزی که یک شاخ وی راست استاده و شاخ دیگر بسرش چسبیده باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).- عنز خیصاء ؛ ماده بز یک شاخ . (منتهی الارب ).|| زنی که یک چشم وی خرد و دیگری ک