لغتنامه دهخدا
ابوقطیفه . [ اَ ق َ ف َ ] (اِخ ) ابوالولید عمروبن ولید. شاعری است از قریش . عبداﷲ زبیر او را با عده ای دیگر از مدینه نفی کرد و او بشام شد و مدتی طویل بدانجا بزیست و در حنین وَطن مألوف اشعاری دلنشین دارد و بعض آن شعرها بعبداﷲ زبیر فرستاد و عبداﷲ اجازه ٔ عودت او بمدینه داد لیک