فرهنگ فارسی عمید
درختی بیمیوه با شاخههای راست و بلند، برگهای دراز و ساده، چوب کمدوام، و برگ و پوست آن تلخمزه که در جاهای معتدل و مرطوب و بیشتر در کنار نهرها میروید.⟨ بید طبری: (زیستشناسی) سرخبید؛ طبرخون.⟨ بید مجنون: (زیستشناسی) نوعی درخت بید که شاخههای باریک و دراز آن به طرف زمین آویز