لغتنامه دهخدا
بهارخوش . [ ب َ خوَش ْ / خُش ْ ] (اِ مرکب ) گوشتی که آنرانمکسود نموده خشک سازند و بتازی قدید گویندش . (برهان ). گوشتی باشد که آنرا نمکسود نموده خشک نمایند و برای زمستان نگهدارند و بعربی آنرا قدید خوانند در این صورت بفتح «خ » که صاحب برهان گفت