بس کردن

مترادف

۱. اکتفا کردن، بسنده کردن
۲. کفایت کردن
۳. به پایان رساندن، تمام کردن
۴. باز ماندن، متوقف شدن

جست‌وجوی دقیق

بس کردن

لغت‌نامه دهخدا

بس کردن . [ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایستادن و بازماندن . (ناظم الاطباء: بس ) بازماندن . متوقف شدن . (فرهنگ فارسی معین ). بازایستادن . || کم کردن . (آنندراج ) . || فروگذاشتن . ترک گفتن . رها کردن واگذاشتن و ترک کردن . (ناظم الاطباء). رها ساختن . || قطع کردن . || تمام کردن . ||

بس کردن

دیکشنری فارسی به عربی

اوقف

بس کردن

فرهنگ فارسی معین

(بَ. کَ دَ) (مص ل .) بسنده کردن .

بس کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اکتفا کردن، بسنده کردن ۲. کفایت کردن ۳. به پایان رساندن، تمام کردن ۴. باز ماندن، متوقف شدن

جست‌وجوی هم‌آوا

بیش‌رأی‌ریزی

ballot-box stuffing, ballot stuffing

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تقلب در رأی‌گیری از راه پرکردن صندوق با آرای غیرواقعی متـ . پرکردن صندوق

باس ممتد

continuo, basso continuo, through bass, general bass

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخش باسی که در طول قطعه ادامه می‌یابد و براساس آن هارمونی‌ها، بر روی یک ساز شستی‌دار یا هر ساز دیگری با قابلیت اجرای آکورد، به‌صورت فی‌البداهه اجرا می‌شوند

باز

base 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هر مادۀ شیمیایی اعم از یونی یا مولکولی که بتواند از جسم دیگری پروتون بپذیرد

باس

bass 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

1. بم‌ترین صدای مردان 2. بم‌ترین بخش در موسیقی چهـاربخشی آوازی3. بم‌ترین یا دومین عضو بم در برخی خانواده‌های سازی

باز سخت

hard base

واژه‌های مصوب فرهنگستان

یک باز لوِیس یا دهندۀ الکترون که قطبش‌پذیری بالا و الکتروکشانی پایین دارد و به‌آسانی اکسید می‌شود و دارای اوربیتال‌های خالی یا پایین‌تر از سطح تراز عادی است

جست‌وجوی مشابه

بستره کردن

لغت‌نامه دهخدا

بستره کردن . [ ب ِ ت ُ رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تراشیدن با استره : شیخ گفت این ساعت برو و موی محاسن و سر را پاک بستره کن . (تذکرةالاولیاء عطار).

بسغو کردن

لغت‌نامه دهخدا

بسغو کردن . [ ب ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بسقو کردن . رجوع به بسقو کردن شود.

بساله کردن

لغت‌نامه دهخدا

بساله کردن . [ ب َ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سودن و صلایه کردن . (ناظم الاطباء).

بست کردن

لغت‌نامه دهخدا

بست کردن . [ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) منقبض شدن . قبض کردن . چنانکه دوا یا غذایی قابض . شدّ طبیعت . قبض شدن .- بست کردن شکم ؛ (در تداول خانگی ) یبوست سخت در معده پیدا شدن .

بسر کردن

لغت‌نامه دهخدا

بسر کردن . [ ب ِس َ ک َ دَ ] (مص مرکب ). بسر بردن . (آنندراج ). به آخررسانیدن چیزی را. رجوع به سر کردن شود : نه یاررا ز غم خود خبر توانم کردنه با جفای غم او بسر توانم کرد. زکی همدانی (از آنندراج ).و رجوع به بسر برد

جست‌وجوی متن

کفایت داشتن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . تَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) بس بودن ، بس شدن .

ابساس

لغت‌نامه دهخدا

ابساس . [ اِ ] (ع مص ) راندن اشتر. زجر کردن شتررا به لفظ بس بس . || رها کردن ستور به آب . || بس بس گفتن ناقه را به وقت دوشیدن .

besort

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بس است

bes

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بس

baske

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بس

جست‌وجوی هم‌آغاز

بس

لغت‌نامه دهخدا

بس . [ ب َ ] (ص ، ق ) پهلوی ، وس . پارسی باستان ، وسئی ، وسی . و رجوع کنید به اسفا؛ فهرست لغات پارسی نو. (حاشیه ٔ برهان قاطع، چ معین ) بمعنی بسیار باشد. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (دِمزن ) (غیاث ). بسی . افزون . فراوان . (ناظم الاطباء) (دِمزن ). بسیار که لفظهای دیگرش بسا

بس

لغت‌نامه دهخدا

بس .[ ب ِ س س ] (ع اِ) گربه ٔ خانگی . رجوع به بَس ّ شود. || (اِمص ) کوشش و جهد و رجوع به بس شود.

بس

لغت‌نامه دهخدا

بس . [ ب َ س س ] (اِخ ) ابومحجن ثوبة بن نمربسی . رجوع به ابومحجن ثوبةبن نمر، شود.

بس

لغت‌نامه دهخدا

بس . [ ب َ س س ] (ع مص ) دور کردن و راندن کسی را. (از متن اللغة). || نرم راندن و زجر کردن شتر را در وقت راندن . (تاج المصادر بیهقی ). نرم راندن شتر را. (زوزنی ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). راندن شتر را بنرمی و رفق .(از متن اللغة). راندن شتر را و گفتن او را

بس

لغت‌نامه دهخدا

بس . [ ب َ س ُ ] (اِ) (در اصطلاح هیئت ) نام یکی از جهات ، بزعم هندوان . رجوع به ماللهند ص 145 س 19، ص 173 س 8 و ص <span class="hl" dir="ltr"

جست‌وجوی هم‌قافیه

دبس

لغت‌نامه دهخدا

دبس . [ ] (اِخ ) المطران یوسف بن الیاس بن یوحنا الدبس . متولد به سال 1833 و متوفی بسال 1907 م . (1249 - 1325 هَ . ق .) مورخ و رئیس اسقفان بی

دبس

لغت‌نامه دهخدا

دبس . [ دَ ] (اِخ ) دوس . نام گدایی زفت . نعت گدایی سمج که عباس نام داشت . نعت عباس نامی مثل در زفتی گدایی . مردی مبرم در گدایی : گفت خدمت آنکه بهر ذل نفس خویش را سازی تو چون عباس دبس . مولوی .رجوع به دوس و رجوع به

دبس

لغت‌نامه دهخدا

دبس . [ دَ ] (ع ص ) سیاه از هر چیز. (منتهی الارب ). هر چیزی سیاه .

دبس

لغت‌نامه دهخدا

دبس . [ دَ / دِ ] (ع اِ) گروه مردم . (منتهی الارب ). جماعت بسیار از مردم .

دبس

لغت‌نامه دهخدا

دبس . [ دِ ] (ص ) دبش . گس . رجوع به گس شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

بس کردن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا