آفتاب رولغتنامه دهخداآفتاب رو. (اِ مرکب ) جائی که آفتاب بر آن تابد. بَرآفتاب . آفتاب گاه . مشراق .مشرقه . بتو. مقابل نَسا، نَسار، نَسَر : در موسم زمستان سعدی دو چیز خواهدبا روی ْآفت
آفتاب رویهلغتنامه دهخداآفتاب رویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) مشراق . مشرقه . (صراح ). برآفتاب . آفتاب گاه .
آفتاب رویهلغتنامه دهخداآفتاب رویه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) مشراق . مشرقه . (صراح ). برآفتاب . آفتاب گاه .
آفتاب گیرفرهنگ انتشارات معین(اِمر.) 1 - سایبان ، چتر. 2 - جایی که هر روز آفتاب در آن بتابد، آفتاب رو.