26 فرهنگ

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج . [ م َ ] (اِ) نام دارویی است که آن را ریوند گویند. (برهان ). ریوند. (ناظم الاطباء) (الفاظ الأدویه ). || معرب منگ هم هست که درخت بزرالبنج باشد. (برهان ). بنج . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (فهرست مخزن الادویه ). در قاموس «منج » معرب «منگ » به معنی دانه ٔ مسکر آمده و در کتب طب به این معنی «بنج » است معرب «بنگ ». (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به ماده ٔ بعد شود.