سنگ سیاه
لغتنامه دهخدا
سنگ سیاه . [ س َ گ ِ ] (اِخ ) حجرالاسود. (شرفنامه ٔ منیری ) :
بشب چون مردمک را جلوه گاه است
که در کعبه محک سنگ سیاه است .
رجوع به حجرالاسود شود.
بشب چون مردمک را جلوه گاه است
که در کعبه محک سنگ سیاه است .
رجوع به حجرالاسود شود.