تنک
لغتنامه دهخدا
تنک . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ] (اِ) نان نازک . (ناظم الاطباء). نان تنک . در عربی رقاق ، صلائق و این نوع نان را اکنون در ایران نان لواش گویند... (حاشیه ٔ برهان چ معین ) :
بر خوان وی اندر میان خانه
هم نان تنک بود و هم ونانه .
بر خوان وی اندر میان خانه
هم نان تنک بود و هم ونانه .