بسدنگارلغتنامه دهخدابسدنگار. [ ب ُ/ ب ِ س ْ س َ ن ِ ] (ن مف مرکب )به بسد تزیین شده . به بسد نگار یافته : چراغ فروزنده گردش هزاربه الت همه سیم و بسدنگار.اسدی (گرشاسب نامه ص 301).