اگال
لغتنامه دهخدا
اگال . [ اُ ] (هندی ، اِ) باقی مانده از تانبول خاییده شده . (ناظم الاطباء). فضله ٔ پان که بعد از چاویدن پان به کسی دهند یا بیندازند و این لفظ هندی است . (آنندراج ) :
چمن از پان گزیدنت رنگین
غنچه چون بشکفد گرفته اگال .
چمن از پان گزیدنت رنگین
غنچه چون بشکفد گرفته اگال .