اشکفیده
لغتنامه دهخدا
اشکفیده . [ اِ ک ُ دَ /دِ ] (ن مف / نف ) شکفته . (از انجمن آرا) :
همچون شکوفه چشم سفیدم در انتظار
تا می ببندد آنچه نخست اشکفیده بود.
رجوع به اشکفت و اشکفتن و شکفتن و شکوفه شود.
همچون شکوفه چشم سفیدم در انتظار
تا می ببندد آنچه نخست اشکفیده بود.
رجوع به اشکفت و اشکفتن و شکفتن و شکوفه شود.