اشکفتنلغتنامه دهخدااشکفتن .[ اِ ک ُ ت َ ] (مص ) شکفته شدن . || شکوفه آوردن . (از فرهنگ نظام ). شکفتن . رجوع به شکفتن شود.
اشکفتانلغتنامه دهخدااشکفتان . [ اِ ک َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ییلاق بخش حومه ٔ شهرستان سنندج که سکنه ٔ آن 10 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).
اشکفتانلغتنامه دهخدااشکفتان . [ اِ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گاورود بخش کامیاران شهرستان سنندج که در 60000گزی شمال خاور کامیاران و 10000گزی شمال امیرآباد واقع است . منطقه ای کوهستانی و سردسیر است و سکنه ٔآن <span class="hl"
اشگفتلغتنامه دهخدااشگفت . [ اِ گ ُ ] (مص مرخم ، اِمص ) شکفتن گل . (برهان ) (آنندراج ). شکفته شده . (ناظم الاطباء). از شِگُفتَن باز شدن گل . (شعوری ). شکفتگی گل . (هفت قلزم ). و رجوع به اِشکُفت و شکفتن و اشکفتن شود.
اشکفیدهلغتنامه دهخدااشکفیده . [ اِ ک ُ دَ /دِ ] (ن مف / نف ) شکفته . (از انجمن آرا) : همچون شکوفه چشم سفیدم در انتظارتا می ببندد آنچه نخست اشکفیده بود. اثیرالدین اخسیکتی (از
الغتنامه دهخداا. [ اِ ] (حرف ) همزه ٔ مکسوره در بعض کلمات گاهی افزوده و گاه حذف شود، معروفتر وقت را اصلی و غیرمعروف را مخفف یا مثقل توان گفت : براهیم و ابراهیم : دعوی کنند گرچه براهیم زاده ایم چون نیک بنگری همه شاگرد آزرند. ناصرخسرو
